Aaron’s işareti

Aaron’s işareti, aort yetersizliğinin ciddiyetini değerlendirmek için kullanılan tıbbi bir işarettir. Aort yetersizliği, kalbin sol ventrikülünü aorttan ayıran aort kapağının düzgün kapanmadığı bir durumdur. Sonuç olarak, kalbin gevşediği ve kanla dolduğu zaman dilimi olan diyastol sırasında kan sol ventriküle geri sızar.

Aaron’un işareti adını ilk kez 1906 yılında tanımlayan Dr. John Todd Aaron’dan almıştır. Aaron’un işaretini gerçekleştirmek için, muayene eden kişi radyal nabzı hissederken hastadan kendi elini sıkıca kavraması istenir. Hasta elini kavradığında nabzı kaybolur ya da zayıflarsa, bu pozitif bir Aaron işareti olarak kabul edilir. Bunun nedeni, eli kavramanın sistemik vasküler direnci artırması ve bunun da sol ventrikülün kalp debisini korumak için daha güçlü bir şekilde kasılmasına neden olmasıdır. Aort yetersizliği olan bir hastada, artan kasılma kuvveti sol ventriküle daha fazla kan sızmasına neden olur, bu da kalpten dışarı pompalanabilecek kan miktarını azaltır ve nabzın gücünü düşürür.

Aaron’un işareti ciddi aort yetersizliğinin hassas bir göstergesidir, ancak bu duruma özgü değildir ve kalp debisinde azalmaya neden olan diğer durumlarda da mevcut olabilir. Aaron belirtisinin yokluğunun aort yetersizliğini ekarte ettirmediğini, çünkü bu rahatsızlığı olan tüm hastalarda bulunmayabileceğini unutmamak önemlidir. Aort yetersizliği tanısını doğrulamak ve ciddiyetini değerlendirmek için genellikle ekokardiyografi gibi diğer tanısal testler gereklidir.

Scroll to Top